نویسه جدید وبلاگ

معرفی کتاب کوروش کبیر در آیینه ادیان و مذاهب:

اثر پروفسور فاروق صفی زاده (ایران شناس درجه ی اجتهاد در فقه دکترای الهیات دکترای فلسفه ی پزشکی دکترای علوم متافیزیک دکترای تاریخ دکترای فرهنگ و زبان های باستان شناسی فوق دکترای ایران شناسی فوق دکترای ادیان استاد دانشگاه)، انتشارات حکایتی دگر، 1390

در این کتاب پس از پرداختن به تاثیرات ایران در فرهنگ های غربی و شرقی از جهات مختلف، به زندگی کوروش کبیر و نگرش های مختلف به این شخصیت با نفوذ تاریخی پرداخته شده است. کوروش کبیر بین سالهای 557 تا 528ق.م می زیست و سرزمین های شرق و غرب را تصرف کرد و بر قلمرو ماد، آسیای صغیر و بابل چیره شد. کمتر ایرانی است که منشور کوروش را نشناسد یا چیزی از اولین قانون حقوق بشر نشینیده باشد. کوروش کبیر در پی لشکر کشی های نظامی به سرزمین های شرقی و غربی، پایه گذار اولین امپراتوری به معنای حقیق خود در ایران بود. هرچند پیش از این ما با لفظ امپراتوری در دوره ایلام میانه روبرو شده ایم، اما در مقیاس کوچکتر از تصوری که در مورد یک امپراتوری وجود دارد. تفاوتی که قدرت کوروش و لشکر کشی های وی با قدرت های همزمان یا پیش از خود دارد همانا تفکر سیاسی و روحیه اخلاق مدار وی می باشد. همین خصوصیت منجر به ثبت نام وی به عنوان پادشاهی مثمر ثمر در تاریخ شد. ویل دورانت در تاریخ تمدن در مورد کوروش کبیر می نویسد:« کوروش از کشورگشایانی است که بیش از هر کشور دیگر، او را دوست می داشتند و پایه های سلطنت خود را بر بخشندگی و خوی نیکو قرار داده بود. کسی نبود که با نیروی نومیدی می جنگد و می داند چاره نیست جز اینکه بکشد یا خود کشته شود. یکی از ارکان سیاست و حکومت وی آن بود که برای ملل و اقوام مختلفی که اجزای امپراطوری ایران را تشکیل می دادند و به آزادی عقیده دینی و عبادی معتقد بود... » (صفی زاده، 1390: 85-86). در کتاب مقدس در سفر دانیال، کتاب اشعیا و ارمیای نبی از کوروش یاد شده است. دانیال نبی پیغمبر یهود ظهور کوروش را پیشگویی کرده بود. در کتاب عزرا شرح مفصلی آمده که پس از فتح بابل پیشگویی دانیال را به شخص کوروش گفتند و او خرسند شد و به آزادی و حمایت یهود کوشید.

همچنین مولانا ابولکلام آزاد، دانشمند برجسته هندی در کتاب خود کوروش را ذوالقرنین قرآن می داند. وجه نامگذاری وی به ذوالقرنین(صاحب دو شاخ) تعبیر رویای دانیال نبی در زمان اسارت است. این رویا، رهایی قوم یهود را به دست فرمانروایی قدرتمند که کشور ماد و پارس را تحت سیطره خود داشت، مژده می دهد. در قرآن کریم، سوره کهف، آیات 88 - 85، خداوند می فرماید:

" حَتَّى إِذا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئََةٍ وَ وَجَدَ عِندَها قَوْمًا قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فيهِمْ حُسْنًا " ، " قَالَ أَمّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا " ، " وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحًا فَلَهُ جَزاءً الْحُسْنى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنا يُسْرًا "

" ( ذوالقرنین به سفر ادامه داد ) تا آن که به محل غروب خورشید رسید ، جایی که احساس کرد ( و به نظرش آمد كه ) خورشید در چشمه تیره و گل آلودی فرو می رود و در آن جا قومی را یافت که به او گفتیم : ای ذوالقرنین ، آیا آنها را عذاب می کنی یا درمورد آنها روش نیکویی را پیش می گیری ( و همه را می بخشی ) " ، " او گفت : هر کس که ستم کند او را عذاب خواهیم کرد و سپس به سوی پروردگارش باز می گردد و خداوند نیز او را مجازات سختی خواهد کرد " ، " و اما هر کس ایمان آورده و عمل شایسته انجام دهد ، پاداش نیکویی برای اوست و از جانب خود برای او آسانی را مقرر خواهیم کرد "

برگرفته از وبسایت شخصی نرجس حیدری
http://narges-heydari.persiangig.com/





نظرات:



متن امنیتی

گزارش تخلف
بعدی